Μια αναβάθμιση της ανακύκλωσης, το αντίδοτο στο downcycling και η δημιουργική επανερμηνεία της έννοιας του τρύγου! Αυτή η ενάρετη συνήθεια νικά τον ανταγωνισμό απορριμμάτων και επαναφέρει στην κυκλοφορία προϊόντα, πρώτες ύλες και αντικείμενα, δίνοντάς τους μια νέα, απρόβλεπτη ζωή!
Δεν είναι πάντα εύκολο να διευρύνουμε το οπτικό μας πεδίο, να βγούμε από το κουτί των καθιερωμένων συνηθειών μας και να γκρεμίσουμε ό,τι θεωρούνταν δεδομένο!
To να δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να δούμε αυτό που έχουμε να παραδώσουμε, ως κάτι που έχει κι άλλες δυνατότητες για να αποδείξει την αξία του, είναι ευκαιρία! Μια ευκαιρία να δημιουργήσουμε χώρο για νέες λύσεις και πολύτιμους πόρους για να αποκτήσουμε περισσότερα!
Upcycling: τι σημαίνει;
Σημαίνει εξοικονόμηση απορριμμάτων,δίνοντάς τους μια ανώτερη ποιότητα και έναν νέο σκοπό! Ένα παράδειγμα είναι η μετατροπή ενός κουτιού φρούτων σε ένα μοντέρνο και εκλεπτυσμένο έπιπλο.
Κάνοντας τέτοιες ενέργειες και αθροίζοντας το αποτέλεσμα προκύπτει περιβαλλοντική επανάσταση.
Upcycling: ποιος το επινόησε, ποιος προσπάθησε και ποιος πέτυχε;
Το να έχεις κάποιες συντεταγμένες στο δρόμο προς την πρόοδο, είναι πάντα καλό
Αρχικά, αυτό το συγκεκριμένο ταξίδι ξεκίνησε με μια πρακτική προσπάθεια, για να σταθούμε αργότερα στην ανάγκη να του δώσουμε ένα όνομα.
Η πρώτη φορά μιας διαδικασίας ανακύκλωσης χρονολογείται από το 1963, όταν η Heineken προσπάθησε να μετατρέψει χρησιμοποιημένα και εγκαταλειμμένα μπουκάλια μπύρας σε τούβλα οικοδομής. Στην εκστρατεία δόθηκε το όνομα Wobo, αλλά οι καιροί προφανώς δεν ήταν ώριμοι και η προσπάθεια, δεν έπιασε.
Η δεύτερη φορά ήταν η επιτυχημένη: δέκα χρόνια αργότερα, οι αρχιτέκτονες Charles Jencks και Nathan Silver νομιμοποίησαν μια νέα μέθοδο σχεδιασμού, δίνοντας σε αντικείμενα και υλικά που ήταν πάντα μέρος του κόσμου μας, πρωτότυπους ρόλους και νοήματα εκτός από αυτά που έχουμε συνηθίσει. Πως όμως, γεννήθηκε η ιδέα της ανακύκλωσης;
Πρέπει να πούμε πως η ιδέα του Alfred Heineken ήταν νικηφόρα και προοριζόταν να νικήσει τον κίνδυνο της λήθης. Για αυτόν τον λόγο, το 1994 ο όρος upcycling επινοήθηκε από έναν Γερμανό μηχανολόγο μηχανικό, τον Reiner Pilz, ο οποίος στις σελίδες του περιοδικού αρχιτεκτονικής και αρχαιοτήτων Salvo δήλωσε: “Αυτό που χρειαζόμαστε είναι το up-cycling, χάρη στο οποίο δίνεται μεγαλύτερη αξία στα παλιά προϊόντα” .
Upcycling, recycling, downcycling και vintage: ένας οδηγός ανάγνωσης!
Πολλοί όροι έχουν επινοηθεί για το θέμα της «επαναχρησιμοποίησης».
Η πρώτη βάση δίνεται από το πρόθεμα της λέξης, το οποίο μας επιτρέπει να κατανοήσουμε την αξία και την υποτίμηση χωρίς αβεβαιότητα. Η επαναχρησιμοποίηση είναι μία περιβαλλοντικά προτιμητέα εναλλακτική λύση, αλλά η απώλεια ποιότητας και χρησιμότητας είναι αναπόφευκτη.
Τι γίνεται με την ανακύκλωση;
Θεωρείται ενάρετη πρακτική, που υιοθετείται και προτείνεται από σπίτι σε σπίτι. Η ανάκτηση είναι απαραίτητη, ειδικά τώρα που η περιβαλλοντική έκτακτη ανάγκη απαιτεί να αλλάξουμε πορεία, αλλά έχει ένα όριο: αυτό να επαναφέρει το αντικείμενο απορριμμάτων στον προηγούμενο σκοπό του, χωρίς να το επανασχεδιάσει και να του δώσει νέα αξιοπρέπεια.
Με λίγα λόγια: ανακύκλωση σημαίνει επιστροφή στην αρχή. Με τον κίνδυνο μερικές φορές να χαθούν οι ιδιότητες του υλικού (downcycling) και να μειωθούν επικίνδυνα οι δυνατότητες χρήσης. Περιλαμβάνει την παροχή αυξημένης αξίας στα απόβλητα. Όταν τελειώνει ένας κύκλος, ξεκινά ένας νέος: ναι, αλλά με υψηλότερο τίμημα.
Στο ενδιάμεσο υπάρχει το vintage, για τη βιομηχανία της μόδας και όχι μόνο. Από κοινού με την ανακύκλωση, έχει τον ίδιο σκοπό εκκίνησης. Αλλά όπως και η ανακύκλωση, έχει την ικανότητα να αυξάνει την αντίληψη της ποιότητας και της επιθυμίας αυτού του αντικειμένου.
Πώς πραγματοποιείται η δημιουργική επαναχρησιμοποίηση;
Κάτι ακόμη που χρειάζεται να σκεφτούμε είναι πως η ανακύκλωση μπαίνει στο παιχνίδι στο τέλος του κύκλου ζωής και «καθησυχάζει» τον καταναλωτή για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της. Όμως οι προσδοκίες τελειώνουν εκεί, τη στιγμή της απόρριψης στους κάδους ανακύκλωσης.
Το να μπορείς να δεις την αρχή μιας νέας ζωής σε ένα παλιό αντικείμενο δεν σημαίνει απλώς ότι έχεις συμβάλει στην παράτασή της. Είναι κάτι πολύ περισσότερο, καθώς επηρεάζει στενά τα αισθητικά και συναισθηματικά μας ενδιαφέροντα. Το να ξέρεις πώς να επανασχεδιάσεις την ιστορία ενός αντικειμένου, να φανταστείς τι άλλο θα μπορούσε να γίνει, είναι ένα ικανοποιητικό πείραμα. Μας εξοικονομεί χρήματα, φυσικά, αλλά κυρίως διευρύνει τη φαντασία μας.
Υπάρχουν δύο τρόποι ανακύκλωσης: πριν από την κατανάλωση και μετά την κατανάλωση. Ο καταναλωτής είναι το ορόσημο ανάμεσα στις άπειρες λειτουργίες που μπορούν να αποδοθούν σε ένα υλικό, πριν ή αφού φτάσει στα χέρια του.
Μόδα, έπιπλα, αλλά και καλλυντικά: upcycling made in Oway
Για να εστιάσουμε στους αριθμούς: τα απορρίμματα ρούχων υπολογίζονται σε 92 εκατομμύρια τόνους κάθε χρόνο. Μπορείτε να σκεφτείτε την ποσότητα ενέργειας και πόρων που δαπανώνται για την κατασκευή ρούχων;
Τι γίνεται με τα τρόφιμα που πετιούνται συστηματικά, τόσο στο σπίτι όσο και σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού της μεγάλης κλίμακας διανομής; Σχεδόν 1 δισεκατομμύριο τόνοι τροφίμων σπαταλούνται κάθε χρόνο στον κόσμο, ίσο με το 17% του συνόλου των παραγόμενων.
Συχνά τρόφιμα που εξακολουθούν να είναι βρώσιμα και θα μπορούσαν να προορίζονται για κατανάλωση από ανθρώπους ή ζώα, απορρίπτονται .
Ας σκεφτούμε το κουκούτσι της ελιάς: έχοντας εκμεταλλευτεί τον πολτό, θα νόμιζε κανείς ότι όλες οι ευεργετικές της ιδιότητες έχουν αξιοποιηθεί. Όμως, αν και το κουκούτσι δεν τρώγεται, είναι ορυχείο ιδιοτήτων όπως και ο πολτός.
Χάρη σε αυτήν την αξία που είναι ακόμα ζωντανή, σε αυτόν τον πλούτο που επανέρχεται στην επιφάνεια κατά την αλλαγή της προβλεπόμενης χρήσης, η Oway επέλεξε να συμπεριλάβει ενεργά συστατικά από τη διαδικασία ανακύκλωσης σε όλα τα agricosmetics της νέας σειράς Styling & Finish.
Από πιστοποιημένους παραγωγούς στην Emilia Romagna, τις Άλπεις, την Καλαβρία και την Τοσκάνη, ανακτούμε κουκούτσια ελιάς, σπόρους αγριόμηλου, πολτό πορτοκαλιού και πυρηνέλαιο: απόβλητα, από την άποψη της κατανάλωσης τροφίμων, από τα οποία εξάγουμε καθοριστικά λειτουργικά στοιχεία για καλλυντικά σκευάσματα.
Απόβλητα που γίνονται πόροι, απόβλητα τεράστιας αξίας που επανέρχονται στην κυκλοφορία μειώνοντας την (ανεξέλεγκτη) σπατάλη νέων πρώτων υλών.